IZLETI I EKSKURZIJE
Boko-kotorski zaliv
Boko-kotorski zaliv, dio UNESCO kulturne baštine, bez sumnje je najimpresivniji kada se doživi sa mora. Zahvaljujući njegovom neobičnom izgledu, često ga nazivaju najjužniji fjord u Evropi, ali ustvari Boko-kotorski zaliv je potopljeni kanjon. Zaliv se sastoji od 4 manja- Tivatski, Hercegnovski, Risanski i Kotorski zaliv. Najuži dio zaliva, moreuz Verige, dijeli ga na unutrašnji i spoljašnji dio. Boko-kotorski zaliv odiše neobičnim mirom i tišinom. Vožnja brodom će vas provesti kroz neponovljivo slikovitu prirodu, burnu istoriju i očaravajuću arhitekturu.
Skadarsko jezero
Otkrijte magiju Skadarskog jezera, nacionalnog parka u Crnoj Gori, uživajući na izletu uz krstarenje brodom sa iskusnim vodičima naše turističke agencije.
Na ovom izletu, najveći rezervoar slatke vode na Balkanu, Skadarsko jezero, poželjeće Vam dobrodošlicu u Crnoj Gori.
Skadarsko jezero se nalazi na teritoriji dvije države, Crne Gore i Albanije, i čini veoma važan istorijski i prirodni centar za Crnu Goru. Od 1983. godine jezero je Nacionalni park, a 1995. godine je upisano na Svjetsku listu močvara od međunarodnog značaja (RAMSAR). Skadarsko jezero se prostire na površini od 400 km² i nudi mongobrojne aktivnosti ljubiteljima prirode: posmatranje ptica (utvrđeno je da je Skadarsko jezero stanište preko 270 vrsta ptica), vinogradi, vožnja brodom, gastronomija, i još mnogo toga.
Rijeka Tara
Tara je sa 158 km najduža rijeka u Crnoj Gori i jedna od najljepših i najizazovnijih rijeka u Evropi i svijetu, sa kanjonom dugim 80 km, koji ujedno spada u najdublje kanjone u svijetu (1.300 m), odmah poslije Kolorada, ali je zato po ljepoti sigurno prvi. Nastaje od dvije rječice Opasanice i Veruše ispod planine Komovi. Poslednjih 40km toka rijeke Tare se nalazi u Bosni i Hercegovini a na nekoliko mjesta čini i granicu izmedju dvije države. U Šćepan polju, zajedno sa rijekom Pivom sačinjava rijeku Drinu. Rijeka Tara je na listi zaštićenih područja UNESCO-a. Kanjon i rijeka Tara su ispunili čak tri uslova (od kojih je samo jedan bio dovoljan) da bi postali dio svjetske baštine prirodnih dobara UNESCO-a, a to su : biološki fenomen, hidrološki fenomen i geološki fenomen.
Tara je posebno atraktivna sa svojih 69 bukova, na kojima se pretvara u pjenu, kovitlac, što je čini veoma izazovnom za turiste. Smijenjuju se snažni bukovi, raznoliki brzaci, sa dubokim virovima, limanima, loncima i tjesnacima, rijetkim gazovima. Voda čista, prozirna, razlivena u razne boje, obale bujne, glatke, strme i izazovne. Po svojoj živopisnosti i nepovoljnosti reljefa, po atraktivnosti njenog snažnog toka, sa bukovima i izvorima (oko 15 većih), sa mnogobrojnim brzacima ( sa padom od 4,5 metara na kilometar), po svom bogatstvu flore i faune, reliktnih i endemskih vrsta, kanjon Tare je jedinstven, bez premca u svijetu . Burne i plahovite Tarine pritoke nose veliku količinu rasutog materijala, kamenja i pijeska koje Tara prihvata, drobi i rasipa svojim koritom, stvarajući tako predivne sprudove od oblutaka i plaže od sitno ispranog pijeska. Jedinstveni kanjon poznat u svijetu kao najdublji i najstrmiji riječni kanjon u Evropi i kapriciozna planinska rijeka privlači mnogo turista iz cijelog svijeta. Tara je najdivlja, najljepša i najčistija rijeka starog kontinenta. Zbog čistoće naziva se – suza Evrope.
Njeguši
Njeguši su kolijevka istoimenog plemena koje je imalo značajnu ulogu u istoriji, dajući istaknute vladike i vladare crnogorskoj državi iz dinastije Petrovića. Kompleks srodničkih kuća od klesanog kamena grupisane su uz glavni put što od Kotora vodi prema Cetinju i nazad. Tu su Njegoševa rodna kuća, kuća – kula Petrovića, kuća Rada Petrovića i Toma Petrovića.
Sa druge strane puta, a u istom dvorištu s Njegoševom je i kuća vojvode Mirka Petrovića sa guvnom pored. Kuća u kojoj se rodio Njegoš je od kamena, pravougaone osnove i pripada tipu tradicionalne narodne arhitekture kamenog dijela Crne Gore, jednostavne, bez ukrasnih elemenata.
Ada Bojana
Ada Bojana je ostrvo koje je nastalo vještačkim putem, a popularna legenda kaže da je 1858. godine na ušću rijeke Bojane u more potonuo brod pod nazivom “Merito”.
Brod je bio vlasništvo Antuna Alegretija iz Trogira i njime je upravljao kapetan Naporeli. Ovo je bio presudan trenutak za nastanak Ade jer su u XIX veku ovdje bila 2 manja ostrva, pa su olupine broda zajedno sa ostrvima zadržavale riječne sedimente i tako stvorile Adu Bojanu.
Ovo ostrvo je trouglastog oblika i sa jedne strane ga zapljuskuje morska voda, dok sa druge dvije riječna; a prostire se čak na 600 hektara.
Ada Bojana ima nevjerovatno bogatu floru i faunu i turisti masovno dolaze ovdje kako bi se opustili i uživali. Ono što je izdvaja od ostatka primorja je maestral – vjetar koji je savršen za tzv. “kitesurfing”.
Takođe, mnogi se slažu da je ovo mjesto koje izvlači negativne misli te da duži boravak može ljudima vratiti volju i snagu ‘za nove pobjede’. Krasi je mediteranska vegetacija, što joj daje čar Amazonije.
Manastir Ostrog
Manastir Ostrog — nalazi se na putu Danilovgrad – Nikšić ispod istoimenog brda na nadmorskoj visini 900m.Osnovao ga je i posljednje godine života u njemu proveo Vasilije Jovanović, poznatiji kao Sv. Vasilije Ostroški. Sv. Vasilije je pošao tragom isposnika i pustinjaka Isaija i tako pronašao pećinu gdje se Isaija molio. U toj pećini se nalazi Gornja crkva posvećena Sv. Krstu. Gornji manastir čine crkvica Sv. Krsta, izgrađena 1665 godine i Sv. Vavedenija, čiji se postanak ne može tačno utvrditi, a za koju predanje kaže da su je osnovali isposnici koji su živjeli prije Sv. Vasilija. Manastir je danas svojevrsno svetilište i mjesto hodočašća brojnih vjernika.
Biogradska gora
Nacionalni park Biogradska gora je osnovan 1952. godine. Smješten u prostoru sjevero-istočne Crne Gore, između rijeka Lim i Morača, u središnjem dijelu planine Bjelasica, zahvata površinu od 5.650 hektara.
N.P Biogradska gora – u jednoj od posljednje tri prašume u Evropi, a odvažimo li se zakoračiti još malo dublje ka samoj dubini planine, nabasaćemo na ono najljepše: na smaragdne boje prekrasnog Biogradskog jezera. Brzo ćemo shvatiti kako je tu sve na svom mjestu: i stoljetne šume, i raznobojno cvijeće, i legenda o postanku jezera koja od davnina pripovijeda da su vile ranije bile i kolo vodile na guvnu, koje je danas njegov najplići dio. Na tom mjestu gdje je danas plićak, nekada je bila zajednička njiva dva brata. U svađi koja je nastala prilikom diobe žita na gumnu, mlađi brat ubije starijeg. Slomljena bolom, majka prokune sina, i od siline njene kletve prolomi se zemlja na mjestu gde je bila njiva, te tako nastade jezero. Ali ostalo je nešto i po mjeri vila – daleko od očiju javnosti, lijepo i ćudljivo.
Njegova zaštita datira još od 1878. godine, kada je ova teritorija postala Knjažev zabran, poklon ondašnjem gospodaru Crne Gore knjazu Nikoli. Pejzaž je izuzetno pitom, sa dominantnom zelenom bojom usljed prostranstava jedinstvenih šumskih ekosistema, koje smjenjuju živopisni krajolici sa livadskom vegetacijom.
Najznačajnija prirodna vrednost ovog nacionalnog parka je prašuma Biogradska gora, koja zauzima površinu od čak 4500 hektara i jedna je od poslednjih triju u Evropi.
U bistroj i mirnoj modrozelenoj vodi ogledaju se drevna bukova stabla koja je okružuju i planinski visovi u daljini. Prizor budi maštu i ostavlja utisak duboke misterije, toliko da svako poželi da ostane zarobljen u toj harmoniji prirode i tamnim predjelima gde se sunce jedva probija i gdje mirisi rastinja ukazuju na ogromnu raznovrsnost biljnog i životinjskog svijeta, vjekovnih čuvara prekrasne Biogradske gore.